مؤلفه های بنیادین اندیشه عدم خشونت در دائویسم؛خوانشی در چهارچوب فرهنگ چینی

مفهوم عدم خشونت در فرهنگ چینی از زمینه های قابل توجهی برخوردار است و عموم مکاتب فکری در این فرهنگ به نوعی بدان تمایل دارند. با این حال، دائویسم، به منزله یکی از مکاتب محوری در فرهنگ و تفکر چینی، با بهره گیری از استعاره «دائو» (به معنای «راه») در مفهومی بسیط که متناقض ها را در بر می گیرد از شجاعت دست یابی به معرفتِ «یک بودن» همه چیز و «بی عملی» منطبق با طبیعت، به منزله رویه ای برای پرهیز از خشونت و سامان دهی جامعه ای مبتنی بر هم دلی و مهربانی، بهره می گیرد. در مقاله حاضر بر آن ایم که، ضمن بررسی زمینه های اجتماعی و فکری شکل گیری دائویسم در تفکر چینی، جلوه های «عدم خشونت» را در کتاب دائو د جینگ بررسی کنیم. بدین منظور، نخست با بررسی فرهنگ چینی و جریان های فکری رقیب دائویسم در این فرهنگ (کنفوسیوس گرایی و بودیسم)، پیشینه مفهوم «دائو» بررسی می شود و در ادامه، با تحلیل محتوای پاره های مختلف دائو د جینگ آموزه مورد نظر بررسی خواهد شد.